ԵԽԽՎ-ում ադրբեջանցիների եւ թուրքերի քվեարկությանը միացած ՀՀԿ-ական պատգամավորն իր ելույթում շոշափել է ռազմագերիների հարցը, ապա դեմ է քվեարկել ռազմագերիների վերադարձի մասին կետ պարունակող բանաձեւին
Քաղաքականություն
«Պատիվ ունեմ» խմբակցության պատգամավոր Հայկ Մամիջանյանը, ինչպես հայտնել ենք, ԵԽԽՎ-ում, ի թիվս Ադրբեջանի և Թուրքիայի պատվիրակությունների անդամների, դեմ է քվեարկել Հայաստանի ժողովրդավարության մասին բանաձևին: Հատկանշական է, որ Սերժ Սարգսյանի գլխավորած կուսակցության ներկայացուցիչը ԵԽԽՎ-ի իր ելույթում բացի ՀՀ իշխանությունների մասին գանգատվելուց, բողոքելուց, խոսել է նաեւ 2020-ին Լեռնային Ղարաբաղի դեմ տարվող 44-օրյա պատերազմում ահաբեկիչների ներգրավման մասին՝ կուրության մեջ մեղադրելով նրանց, ովքեր չեն տեսնում, թե ինչպես է Ադրբեջանը իրեն թույլ տալիս կատակներ անել ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի մասին, թե ինչպես է հրաժարվում կատարել եռակողմ հայտարարությամբ ստանձնած իր պարտավորությունները և ավելի քան մեկ տարի է, ինչ չի վերադարձնում Բաքվում պահվող մեր ռազմագերիներին։
Ինչ է ստացվում՝ Մամիջանյանն ու նրա քաղաքական ուժի անդամները օրնիբուն խոսում են ռազմագերիների վերադարձից ու իշխանությանը մեղադրում անգործության մեջ, հարցը հասցնում են Եվրախրհուրդ, ապա դեմ են քվեարկում այն բանաձեւին, որտեղ խոսվում է ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի շրջանակներում ԼՂ հակամարտության արդար և տևական լուծման անհարաժեշտության, եւ որ ամենակարեորն է՝ ռազմագերիների վերադարձի մասին: «Հարգելի՛ գործընկերներ, խնդրում եմ դադարեք նայել տարածաշրջանին և Հայաստանին լայնորեն փակ աչքերով»,-իր ելույթը եզրափակել է ՀՀԿ-ական պատգամավորը։ Թերեւս արժի պարոն Մամիջանյանին էլ իր իսկ ոճով հորդորել, որ ՀՀ-ի շահերին վերաբերող բանաձեւերին դեմ քվերակելուց առաջ աչալուրջ լինի եւ լայորեն բացի ՀՀ իշխանությունների դեմ ատելությունից կուրացած աչքերը: Հայկ Մամիջանյանը պարզաբանել է, որ չի սխալվել քվեարկելիս եւ հավելել՝ «մի շփոթեք «նիկոլանպաստ» և «հայանպաստ» բառերը»:
Ի դեպ, տարիներ առաջ՝ 2009-ին, ԵԽԽՎ նստաշրջաններից մեկի ժամանակ ԵԽԽՎ պատվիրակության ընդդիմադիր անդամ Զարուհի Փոստանջյանը թուրք եւ ադրբեջանցի պատվիրակներին համոզել էր միանալ իր առաջարկին, ըստ որի պետք է ազատ արձակվեին մարտի 1-ի դեպքերից հետ կալանքի տակ գտնվող ազատամարտիկները՝ Սասուն Միքայելյան, Ժորա եւ Մկրտիչ Սափեյաններ եւ այլք, ՀՀ-ում նրան անարգանքի սյունին գամեցին եւ մեղադրեցին թշնամուն Հայաստանի վրա ուրախացնելու մեջ: Ի դեպ, նույն՝ 2009-ի ԵԽԽՎ նստաշրջանի ընթացքում ԵԽԽՎ-ում հայաստանյան պատվիկարության ղեկավար Դավիթ Հարությունյանը կողմ էր քվեարկել Մոնիտորինգի հանձնաժողովի այն բանաձեւի, որտեղ նշվում է, որ Ադրբեջանը չի կարող լինել ժողովրդավարական երկիր, քանի դեռ իր տարածքները օկուպացված են: Հարությունյանը, փաստորեն, կողմ էր արտահայտվել այն ձեւակերպմանը, ըստ որի՝ Ադրբեջանի տարածքները օկուպացված են:
Փաստ է, որ այսօր էլ նախկին իշխանության ներկայացուցիչները ԵԽԽՎ-ում ակնհայտ հակահայկական գործունեություն են իրականացնում, այն դպքում, երբ ամենօրյա ռեժիմով իշխանության շարքերում գործակալ են փնտրում, մեղադրում ուրացման եւ դավաճանության մեջ: Թե ով է այսքանից հետո ուրացողն ու դավաճանը՝ թողնում ենք ընթերցողի դատին:
Հեղինե Մանուկյան
Ինչ է ստացվում՝ Մամիջանյանն ու նրա քաղաքական ուժի անդամները օրնիբուն խոսում են ռազմագերիների վերադարձից ու իշխանությանը մեղադրում անգործության մեջ, հարցը հասցնում են Եվրախրհուրդ, ապա դեմ են քվեարկում այն բանաձեւին, որտեղ խոսվում է ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի շրջանակներում ԼՂ հակամարտության արդար և տևական լուծման անհարաժեշտության, եւ որ ամենակարեորն է՝ ռազմագերիների վերադարձի մասին: «Հարգելի՛ գործընկերներ, խնդրում եմ դադարեք նայել տարածաշրջանին և Հայաստանին լայնորեն փակ աչքերով»,-իր ելույթը եզրափակել է ՀՀԿ-ական պատգամավորը։ Թերեւս արժի պարոն Մամիջանյանին էլ իր իսկ ոճով հորդորել, որ ՀՀ-ի շահերին վերաբերող բանաձեւերին դեմ քվերակելուց առաջ աչալուրջ լինի եւ լայորեն բացի ՀՀ իշխանությունների դեմ ատելությունից կուրացած աչքերը: Հայկ Մամիջանյանը պարզաբանել է, որ չի սխալվել քվեարկելիս եւ հավելել՝ «մի շփոթեք «նիկոլանպաստ» և «հայանպաստ» բառերը»:
Ի դեպ, տարիներ առաջ՝ 2009-ին, ԵԽԽՎ նստաշրջաններից մեկի ժամանակ ԵԽԽՎ պատվիրակության ընդդիմադիր անդամ Զարուհի Փոստանջյանը թուրք եւ ադրբեջանցի պատվիրակներին համոզել էր միանալ իր առաջարկին, ըստ որի պետք է ազատ արձակվեին մարտի 1-ի դեպքերից հետ կալանքի տակ գտնվող ազատամարտիկները՝ Սասուն Միքայելյան, Ժորա եւ Մկրտիչ Սափեյաններ եւ այլք, ՀՀ-ում նրան անարգանքի սյունին գամեցին եւ մեղադրեցին թշնամուն Հայաստանի վրա ուրախացնելու մեջ: Ի դեպ, նույն՝ 2009-ի ԵԽԽՎ նստաշրջանի ընթացքում ԵԽԽՎ-ում հայաստանյան պատվիկարության ղեկավար Դավիթ Հարությունյանը կողմ էր քվեարկել Մոնիտորինգի հանձնաժողովի այն բանաձեւի, որտեղ նշվում է, որ Ադրբեջանը չի կարող լինել ժողովրդավարական երկիր, քանի դեռ իր տարածքները օկուպացված են: Հարությունյանը, փաստորեն, կողմ էր արտահայտվել այն ձեւակերպմանը, ըստ որի՝ Ադրբեջանի տարածքները օկուպացված են:
Փաստ է, որ այսօր էլ նախկին իշխանության ներկայացուցիչները ԵԽԽՎ-ում ակնհայտ հակահայկական գործունեություն են իրականացնում, այն դպքում, երբ ամենօրյա ռեժիմով իշխանության շարքերում գործակալ են փնտրում, մեղադրում ուրացման եւ դավաճանության մեջ: Թե ով է այսքանից հետո ուրացողն ու դավաճանը՝ թողնում ենք ընթերցողի դատին:
Հեղինե Մանուկյան